- məftun-məftun
- нареч. очарованно, зачарованно. Məftun-məftun baxmaq смотреть зачарованно
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
məftun-məftun
Смотреть что такое "məftun-məftun" в других словарях:
FTUN — filius Tunger … Abbreviations in Latin Inscriptions
məftun — sif. <ər.> Vurğun, özünü unudacaq dərəcədə vurulmuş, eşqə giriftar. Kamran gözlərini Səidə xanıma zillədi, nə isə çox məftun baxışlarla onu süzməyə başladı. M. Hüs.. Məftun etmək – özünü sevdirmək, özünə bənd etmək, aşiq etmək. Məftun olmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məftun — ə. 1) vurğun, aşiq; 2) heyran, valeh … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
valeh — <ər.> Heyran, məftun, vurğun; heyran olmuş, məftun olmuş, vurulmuş. Mən bu yerlərin gözəlliyinə valehəm. – Hamı bu halə valehü məftun; Nagəhan hadis oldu bir yanğun. M. Ə. S.. Valeh etmək – heyran etmək, məftun etmək. Qulaq asanları valeh… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağıl — 1. is. <ər.> 1. İnsanda düşünmə və dərketmə qabiliyyəti; zəka. // Şüur, idrak. Bu növcavan gülüzlü, xoşsifətli olub, ağıl və kamalı üzündən məlum edirdi. N. N.. Ağıl deyir, qalmayacaq yer üzündə qandan əsər; Hər könülə ilham kimi gələcəkdir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məst — 1. sif. <fars.> 1. Sərxoş, kefli. Ya balıq tutandır, tufana tutulmuş; Yaxud məst imiş kim, batmış və boğulmuş. A. S.. Məst etmək (eləmək) – kefləndirmək, sərxoş etmək. İçki onu məst etdi. Məst olmaq – içib keflənmək, sərxoş olmaq. Axır… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aludə — <fars.> Tutulmuş, mübtəla; vurulmuş, məftun. Biz ol aludeyi dərdik ki, cami mey dəvamızdır. S. Ə. Ş.. Aludə olmaq – 1) tutulmaq, mübtəla olmaq, qapılmaq, başı qızışmaq. Oğlan oyuna bir mərtəbədə aludə olmuşdu ki, gecə vaqiədə də oyundan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aşiq — is. <ər.> Birisinə məhəbbət bağlamış, vurulmuş, bənd olmuş adam; vurğun. Eyləməz xəlvət sərayi sirri vəhdət məhrəmi; Aşiqi məşuqdən, məşuqi aşiqdən cida. F.. Bu müşəxxəsdi ki, eşq aşiqə qovğa gətirir. X. N.. Hər aşiqin ki sən kimi bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bənd — 1. is. <fars.> 1. anat. Skelet sümüklərinin oynaq yerləri; buğum, məfsəl. Barmaqların bəndləri. Bəndləri ağrımaq. Bəndləri qırılmaq. – <Qazan xan> başında, bədəninin bəndlərində bir ağırlıq və sızıltı duydu. M. Rz.. 2. Müxtəlif… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heyran — is. <ər.> Gözəl və ya əzəmətli bir şey qarşısında vurulmuşcasına çaşıb qalma; valeh olma. <Nigar xanım:> Eyvazım bənzər laçına; Sonalar heyran saçına. «Koroğlu». Heyran etmək (buraxmaq) – valeh etmək, məftun etmək, heyrət içində… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pərəstişkar — is. 1. Pərəstiş edən, tapınan sitayiş edən; ibadət edən. Pərəstişkar olmaq – pərəstiş dərəcəsində sevmək, məftun olmaq, vurulmaq. Sevgilim, eşqü həvəsdən daha mən bizaram; İndi bir başqa dilarama pərəstişkaram. A. S.. <Əzra Zəhraya:> Səndə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
